Ապրիլի 18-ին Սիամանթոյի անվան դպրոցի 3-րդ դասարանցիները նշեցին Սուրբ Հարության տոնը: Երեխաները պատմեցին, որ հայոց տոների շարքում Զատիկը բնության զարթոնքը խորհրդանշող ամենասիրված ու ամենամեծ տոնն է: Հիսուս Քրիստոսի Հրաշափառ Հարության տոնը կոչվում է նաև Զատիկ, որը նշանակում է զատում, բաժանում, հեռացում մեղքերից և վերադարձ առ Աստված: Այն խորհրդանշում է կյանքի հաղթանակը մահվան, խավարի նկատմամբ: Այս հրաշալի տոնը` Քրիստոսի Սուրբ Հարության տոնը, նշում են աշխարհի բոլոր քրիստոնյա-հավատացյալները և ամենուր այն նշվում է յուրատեսակ ավանդույթներով: Նրանք պատմեցին հայ ժողովրդի ավանդական ծիսակատարությունների, սովորույթների և տոնի խորհրդի մասին, սեղանը զարդարեցին իրենց «թխած» լավաշով: Պատմեցին նաև այլ ժողովուրդների ավանդույթների մասին, «ձու կռվացրին»: Դպրոցի փոխտնօրեն Իսկուհի Դալլաքյանը շնորհակալության հայտնեց երեխաներին Զատիկի տոնի մասին այսքան հետաքրքիր պատմությունների, դասվարներին` միջոցառման կազմակերպման համար և հույս հայտնեց, որ նման միջոցառումները կնպաստեն հայոց ավանդական տոներին ու ավանդույթներին հավատարիմ մնալուն: Վերջում բոլորն ավետեցին. «Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց: Օրհնյալ է Հարությունը Քրիստոսի»: