«Մանկության հուշեր»
Այսօր հրաժեշտի օր էր, նաև հիշողությունների...
Ասել է թե հրաժեշտ էինք տալիս մեր մանկությանն ու դասվարին:
Ցերեկույթն իր բնույթով փոքր ինչ տարբեր էր, ասենք, որ այն մրցույթային էր, հումորային: Այսօր լացի ու ծիծաղի օր էր:
Միջոցառման հերոսը՝ Արամիկը մարմնավորում էր մեզանից յուրաքանչյուրին:
Ընտրելով այս հիասքանչ դպրոցը, 4 տարի կրթվեցինք սիրո և ջերմության մթնոլորտում, սովորեցինք նաև ներել ու սիրել, դարձանք հանդուրժող ու գնահատող:
Սա մեր անցյալն էր : Ունենք նաև երազանք:
Ներկայացրեցինք նաև մեր երազանքը՝ «Հանդիպում 20 տարի հետո»...