Կարծես, անտեսելով ձմռան վերջին ամիսը, գարուն էր եկել` կապուտաչյա մանուշակներով, քնքշաբույր ձնծաղիկներով ու Շիրազի հոգեբուխ խոսքով: Շիրակի մարզի թիվ 5 հիմնական դպրոցի 7-րդ դասարանում բաց դաս էր` «Հովհաննես Շիրազ» թեմայով: Շիրակի կանաչ հեռաստաններից ու ծաղկոտ հովիտներից, գիշերային աստղազարդ նույն երկնքից ուժ ստացած պատանիներն ու աղջիկները, լինելով Հովհաննես Շիրազի համերկրացիները, տիրապետելով նրա բարբառին, լավագույնս ներկայացրին մեծանուն մարդ- բանաստեղծին: Ինքնակենսագրականից մեջբերումները, բանաստեղծություններն ու հուզական քնուշ խոսքը կարողացան ուրվագծել Շիրազի դառն մանկությունը, անհանգիստ պատանեկությունն ու որոնումներով լի կյանքը: Վերլուծվեցին Շիրազ- բանաստեղծի ստեղծագործական հիմնական ուղղվածությունները` բնապաշտական, մայրապաշտական ու հայրենասիրական` իրենց բնորոշ գույներով ու արժեհամակարգով: Երգերով ու բանաստեղծական խոսքով խնկարկվեցին մայրը, հայրենիքը, կարոտած Մասիսն ու Անին… Դասն ամփոփեց ուսուցչուհի Ի. Գրիգորյանը Շիրազի որդու` Սիփան Շիրազի ստեղծագործությամբ: