Վերջերս մի խումբ աշակերտներից առաջարկ ստացա կազմակերպել ուխտագնացություն դեպի Էջմիածին՝ առանձնապես Գևորգյան ճեմարան, Մայր տաճարի թանգարան ու գանձատուն: Առաջարկն ինձ անչափ ոգևորեց: Սկսեցի ուղիներ փնտրել: Այդ հարցում ինձ օգնեց Արարատի Սբ Հակոբ եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Դավիթ քահանա Սահակյանը: Նրա ուղղորդմամբ դիմեցի Գևորգյան ճեմարանի քարոզչության ու հասարակայնության հետ կապերի բաժնի աշխատակից Վահան սարկավագ Սահակյանին, և որոշեցինք հանդիպել մարտի 14-ին: Մինչ ճեմարան հասնելը աշակերտները եղան Սբ Գայանե վանքում, մասնակցեցին Պատարագի, այնուհետև ուղղվեցին Գևորգյան ճեմարան, որտեղ սպասում էր Վահան սարկավագը: Ծանոթությունից հետո շրջեցինք ճեմարանում և շրջելու ընթացքում նա ներկայացրեց ճեմարանի պատմությունը, կառուցվածքը, առանձնահատկությունները: Եղանք Կոմիտասի անվան դահլիճում, հանդիսությունների սրահում, մարզասրահում, տարբեր լսարաններում: Ունեցանք զրույցներ ճեմարանականների հետ: Այնուհետև Վահան սարկավագը մեզ առաջնորդեց Սուրբ Հրեշտակապետաց եկեղեցի, Հուշապատ, Մայր տաճարի թանգարան ու գանձատուն: Աջ ու ահյակ եղած ամեն բան անծանոթ ու անմեկնելի չմնաց: Նա պատմում էր հանդարտ, լսողին աննկատելի նվաճող մի ջերմությամբ, բարի ժպիտով ու անթաքույց հումորով: Ժամանակի գոյության մասին մոռացել էինք: Վերադարձին աշակերտներս տեսածն ու լսածը քննարկելիս անընդհատ հիշում էին Վահան սարկավագին: Լսում էի ու հոգուս խորքում ուրախանում: Խմբիս մեջ ապագա ճեմարանականներ կային, ուզում եմ՝ Վահան սարկավագը օրինակ լինի նրանց:
Նաիրա Զեյնալյան/ՀԵՊ ուսուցչուհի/