ց թվում էր նաև Սիամանթոն... Սակայն նա երկրորդ կյանք ստացավ իր անունը կրող դպրոցում, որտեղ յուրաքանչյուր սիամանթոյական իր մեջ է կրում նրա անկոտրում ոգին, ու դեռ պիտի աշխարհին ասի այն պայծառն ու լուսավորը, որ չհասցրեց ասել Սիամանթոն: Երեխաները երախտագիտությամբ խոնարհվեցին կյանքի ու մարդկային արժանապատվության համար նահատակ և վերապրած հերոսների առջև, հավաստիացրին, որ լեռների հսկա մագաղաթներում ծվարած այս ժողովուրդը ծնկի չի գալիս ու չի կորցնում հիշողությունը: Իսկ նրա անկոտրում կամքը համարձակորեն արդար հատուցում է պահանջում: Եղեռնի ու պայքարի մեծ երգչի անունը կրող դպրոցի սաները հիշեցին ու պահանջեցին. «Այլևս երբեք ` ցեղասպանություն»: Դպրոցի տնօրեն Աննա Ստեփանյանը կոչ արեց վառել «լույսի ու փրկության ջահերը», ինչպես մեծ սրնգահարը կասեր, և բոլոր աշակերտները «կռապաշտորեն վառեցին հույսերու կարմիր ջահերը»: Միջացառմանը ներկա էին Մալաթիա- Սեբաստիա վարչական շրջանի ղեկավար Արտակ Ալեքսանյանը, կրթության բաժնի ղեկավար Լիանա Դավթյանը, գրականագետ Դավիթ Գասպարյանը, ծնողներ, հյուրեր, համայնքի բնակիչներ: