Անսովոր իրարանցում էր Մեծ Մասրիկի միջնակարգ դպրոցում. նշվում էր մեծանուն բանաստեղծի` Համո Սահյանի ծննդյան 100-ամյակը: Միջոցառումը սկսվեց բանաստեղծի կենդանի ասմունքով. «Գարունդ հայերեն է գալիս...»: Ընտրված էր պոետի զգացմունքային բանաստեղծությունների ընտրանին:
Մեղմ երաժշտության հնչյունների ներքո ասմունքում էին աշակերտները, տեսաշարի միջոցով նայում էին աշակերտները բանաստեղծին ` մերթ մտածկոտ ու խոհուն, մերթ երազային, բանաստեղծական: Ընթացքում հնչում էին Սահյանի խոսքերով ստեղծված երգեր:
Դահլիճը շնչում էր սահյանական շնչով, միջավայրում մտերմիկ էր, անկաշկանդ, տրամադրող: Անգամ դպրոցի տնօրեն Ա.Հակոբյանը կարդաց Սահյանի ստեղծագործուններից: Միջոցառմանը ներկա էր Սահյանի լավագույն բարեկամը, ընկերը` բանաստեղծ Վլադիմիր Աբրահամյանը, որը հուշեր պատմեց Սահյանի մասին ու կարդաց իր բանաստեղծությունը` նվիրված Համո Սահյանին:
Միջոցառմանը ներկա էր նաև կրթության բաժնի գլխավոր մասնագետ Տ. Օհանյանը, որն իր խոսքում շնորհակալություն հայտնեց բոլոր մասնակիցներին:
Թե՛ աշակերտների, թե՛ ուսուցիչների շուրթերին Սահյանի բանաստեղծություններն էին: Մասնակիցները հաճույքով լսեցին բանաստեղծությունները, և իրենց հետ տարան Սահյանի ստեղծագործություններից մի պատառիկ: